- Vlada Crne Gore
Evropski sud za ljudska prava odlučio u predmetu M...
Pažnja: Sadržaj ove stranice je dio arhivskog sadržaja i odnosi se na prethodne sazive Vlade Crne Gore. Moguće je da su informacije zastarjele ili nerelevantne.
Arhiva
Evropski sud za ljudska prava odlučio u predmetu Madžarović i drugi protiv Crne Gore
Objavljeno: 06.05.2020. • 18:00 Autor: Zastupnik Crne Gore pred Evropskim sudom za ljudska prava
Evropski sud za ljudska prava („Evropski sud“) donio je presudu u predmetu Madžarović i drugi protiv Crne Gore, koji obuhvata dvije predstavke 54839/17 i 71093/17. U konkretnom slučaju gospodin Mihailo Madžarović (prvi podnosilac predstavke) i njegove dvije kompanije, Zetmont d.o.o. (drugi podnosilac predstavke) i Bermont d.o.o. (treći podnosilac predstavke) žalili su se na više konvencijskih povreda i to na povredu prava na pristup sudu i navodno oduzimanje imovine koje je uzrokovano time, ukazujući u predstavci na povredu člana 6 (pravo na pravično suđenje), člana 13 (pravo na djelotvoran pravni lijek) i člana 1 Protokola br.1 uz Evropsku konvenciju (prava na zaštitu imovine).
Evropski sud je navode iz prve predstavke podnosioca predstavke proglasio neprihvatljivim i u tom smislu odbacio njegove navode, dok je navode iz druge predstavke prihvatio i utvrdio jedino povredu prava na pristup sudu, odnosno povredu člana 6 stav 1 Evropske konvencije, dok je pritužbe podnosioca predstavke u vezi povrede prava na imovinu ( član 1 Protokola br.1 uz Evropsku konvenciju) proglasio kao očigledno neosnovane i iste odbacio.
U konkretnom slučaju radilo se o dva izvršna postupka koja su se vodila pred Privrednim sudom u Podgorici, a koja su bila pokrenuta protiv kompanije T. koja je bila osnovana i bila u vlasništvu dvije kompanije prvog podnosioca predstavke Mihaila Madžarović i to kompanije Zetmont d.o.o. i kompanije Bermont d.o.o.. Postupak je pokrenut protiv kompanije T. kao dužnika, jer nije ispunila obaveze prilikom uzimanja kredita kod banke sa sjedištem u Austriji, a koji kredit je bio osiguran akcijama koje je kompaniija T. držala u zajedničkom investicionom fondu. Na odluke Privrednog suda kojima je odlučeno o prenosu akcija sa kompanije T. kao izvršnog dužnika na banku kao izvršnog povjerioca, kompanija T. je uložila žalbu Apelacionom sudu Crne Gore.
U predstavci koju je Evropski sud odbio kao neosnovanu, primijetio je, da je Privredni sud donio dvije odluke, prvu kojom je naredio prenos akcija kompanije T. na banku, dok je drugom odlukom izvršena ispravka prve, na koje odluke je kompanija T., kao izvršni dužnik uložila žalbu Apelacionom sudu. Apelacioni sud je odbio žalbu na prvu odluku kao neosnovanu, dok je žalbu na drugu odluku odbacio kao nedozvoljenu, jer je izvršni dužnik, odnosno lice I.P. u tom predmetu kao novoimenovani izvršni direktor kompanije T. povukao žalbu izjavljenu na drugo rješenje.
Bez obzira na činjenicu što je I.P. povukao drugu žalbu dužnika, Evropski sud je primijetio da je Apelacioni sud ispitao osnovanost prve žalbe dužnika i odbio je, donoseći obrazloženu odluku. Kako su dvije žalbe bile u meritumu iste, a u stvari su se odnosile na sadržaj prve odluke, sud je na taj način riješio sve argumente, uključujući i one iz druge žalbe. Drugim riječima, ograničenje koje se primjenjuje u vezi sa drugom žalbom nije ograničilo pristup sudu podnosiocu predstavke na takav način ili u onoj mjeri da bi bila narušena sama suština prava. Shodno tome, Sud je utvrdio da je ovaj dio predstavke očigledno neosnovan i da ga treba odbiti u skladu sa članom 35 stav 3 (a) i 4 Konvencije.
U predstavci u kojoj je utvrdio povredu prava na pristup sudu, Evropski sud je primijetio da su i u ovom predmetu postojale dvije odluke Privrednog suda: glavna, kojom je odlučeno o prenosu akcija kompanije T., i druga, kojom se ispravlja glavna. Izvršni dužnik, kompanija T. je u konkretnom postupku uložila žalbu protiv obje odluke, pri čemu su dvije žalbe u osnovi iste, a obje su suštinski povezane sa glavnom odlukom.
Evropski sud je utvrdio da Apelacioni sud nikada nije ispitivao osnovanost argumenata dužnika koji se odnose na glavnu odluku, bilo one iz prve žalbe ili druge. Sud u vezi s tim napominje da su podnosioci predstavke imali zakonski osnovan interes s obzirom da je odluka Privrednog suda uticala i na njih i na dužnika. Pored toga, žalbe su bile uredno podnijete, dok je dužnika još uvijek zastupao prvi podnosilac predstavke, a prije nego što je I.P. postavljen za izvršnog direktora.
Evropski sud je utvrdio da je nemogućnost podnosioca predstavke da iskoriste lijek za koji su razumno vjerovali da je dostupan predstavljao neproporcionalnu smetnju, zbog čega je došlo do povrede člana 6 stav 1 Evropske konvencije.
Evropski sud je takođe utvrdio da su navodi podnosioca predstavki očigledno neosnovani kada je u pitanju povreda prava na mirno uživanje imovine, odnosno člana 1 Protokola br.1 i odbacio predstavku u tom dijelu u skladu sa članom 35 stavom 3 (a) i 4 Konvencije, zaključivši da su podnosioci predstavke zaključili ugovore o zalozi po svojoj slobodnoj volji, te da su prihvatili uslove i na taj način garantovali bankarski kredit akcijama navedenim u njima, te da ne može spekulisati kako bi domaći sudovi eventualno odlučili o njihovoj žalbi u vezi prenosa akcija na povjerioca.
Podnosioci predstavke su podnijeli zahtjev za isplatu 11.860.140,00 eura na ime materijalne štete, zajedno sa kamatama od 9. januara 2014. godine do dana isplate. Takođe su tražili 60.000,00 eura na ime nematerijalne štete. Vlada je osporila zahtjev podnosilaca predstavke, smatrajući ga neosnovanim. Evropski sud je utvrdio da je navodna materijalna šteta bila rezultat postupka za koji su podnosioci zahtjeva morali da snose isključivu odgovornost, pa je neutvrđujući nikakvu uzročnu vezu između utvrđene povrede i navodne materijalne štete odbio ovu tvrdnju i podnosiocima predstavke dodijelio ukupno 3.600,00 evra na ime nematerijalne štete.
Ova presuda će postati pravosnažna u okolnostima utvrđenim članom 44 stav 2 Konvencije i može biti predmet redakcijske izmjene. Presuda je objavljena na sajtu Evropskog suda i biće prevedena i objavljena po njenoj pravosnažnosti.
Zastupnik Crne Gore pred Evropskim sudom za ljudska prava
Valentina Pavličić
Vezani članci:
Spajić: Srbi nijesu genocidan narod 10.05.2024.
Da li vam je sadržaj ove stranice bio od koristi?