01. aprila 1937.godine osnovana Državna ogledna stanica za južne kulture

Ministarstvo poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede podsjeća javnost da je prva naučno-istraživačka ustanova u Crnoj Gori bila  Državna ogledna stanica za južne kulture koja je osnovana 01.aprila davne 1937.godine dekretom Ministarstva poljoprivrede i finansija Kraljevine Jugoslavije i nije prestajala da radi ni za vrijeme Drugog svjetskog rata.  Osnovana je sa zadatkom da proučava i unapređuje južno voćarstvo u cijelom primorju od Sušaka do Bojane .  Prema podacima iz sačuvane dokumentacije zapisano je da je prema Pravilniku i organizaciji odsijeke: za masline i ulje, za argume, za smokve, za ostalo južno voće, za zaštitu bilja i za pedologiju i posebnu službu za administraciju. Za rad stručnih odsjeka nabavljena je osnovna labaratorijska i druga oprema.

Prve godine Stanica je smještena bila u bivšem dvorcu Kralja Nikole, ali se 1938. preselila, u novu izgrađenu zgradu koja je namijenjena bila za stanovanje osoblja, a samo privremeno i za smještaj Ustanove, dok se ne podigne druga zgrada koja je predviđena bila za izgradnju u toku 1941.godine. Dobila je 50 hektara zemljišta od imanja Specijalne poljoprivredne škole za južne kulture-Bar, koja je ranije takođe bila svojina Dvorca u Topolici.

Na pripremljenom dijelu je još 1938.godine počela sadnja kolekciono-sortimentskih zasada vrsta i sorta, od kojih je svako stablo pojedinačno njegovano i praćen njegov razvoj. Baš te godine su posađene: pomorandže, mandarine, bademi: blatski meki, smokvički polumeki, smokvički tvrdi i princeza, smokve: kalifornijska, zamorčica, rezačica, zimnica, crna petrovača, crna sultanija, bijela sultanija, bujaka, sedmakinja i skadarka i japanska mušmula: obična domaća a uvezene su iz Sicilije pomorandže, više sorta japanskih jabuka i pored njih druge vrste supropskih voćaka.

Rat nije prekinuo djelatnost Ustanove. On je onemogućio njen normalan tok i otežavao izvršenje zadataka  određenih prije rata, ali je ona nastavljena koliko je to bilo moguće u ratnim prilikama jer je Ustanova i dalje postojala, onako kao i druge srodne naučne institucije u zemlji.  Nakon Drugog svjetskog rata uslijedilo je formiranje novih institucija i obnova ranije postojećih: Zavoda za poljoprivredno istraživanje u Titogradu (1945), Zavoda za stočarstvo u Nikšiću i Zavoda za južne kulture i vinogradarstvo u Baru (1947), Stanica za ispitivanja zemljišta u Baru (1949), Dijagnostičko-veterinarska stanica u Titogradu (1950) i stanica za voćarstvo u Bijelom Polju (1952).

Objedinjavanjem pomenutih institucija 1961. godine osnovan je Poljoprivredni institut. Pod tim nazivom funkcionisao je do 1997.godine, kada uključivanjem sektora za šumarstvo u jedinstvenu naučnoistraživačku instituciju prerasta u Biotehnički institut, da bi pokretanjem studija iz oblasti poljoprivrede (školske 2005/2006. godine) i sticanja statusa visokoobrazovne ustanove 2008. godine transformisan u Biotehnički fakultet.