Lovstvo

Lov je najstarija ljudska djelatnost i preteča pripitomljavanja životinja. Dugo vremena je lov bio imperativ opstanka, da bi u starom vijeku poprimio karakteristike privilegija vladajućih slojeva, činio njihovo uživanje i zabavu. Lov od zabave, hobija i zadovoljstva polako prerasta u privrednu granu. Na našim prostorima najbrojnije gajene vrste divljači su: zec, fazan, jarebica poljska, srna, divlja svinja, dok su u manjem broju prisutni: jelen evropski, jelen lopatar, muflon, divokoza. Od dlakavih predatorskih vrsta prisutni su: lisica, šakal, vuk, medved, ris, kune, jazavac, tvor, lasice.

Lovstvo je širi pojam od lova, koje pored lova sadrži aktivnosti usmjerene na obezbeđivanje optimalnih uslova za lov, gajenje i zaštitu divljači i očuvanje stanišnih uslova. Lovstvo je privredna djelatnost s ciljem gajenja, zaštite i korišćenja divljači, udruženje i opremanje lovišta i način korišćenja prostora u skladu s principima ekološke ravnoteže i održivog razvoja. Lovstvo ima obeležje da je naučno zasnovana djelatnost interdisciplinarnog pristupa s istraživanjima iz oblasti: biologije, ekologije, agronomije, šumarstva, kinologije i turizmologije. Lovstvo je djelatnost od posebnog društvenog interesa i značaja u funkciji održivog i racionalnog lova, sa specifičnim odnosom prema divljači i prirodi s lovnim privređivanjem, zaštitom i unapređenjem staništa i životne sredine s elementima naučno istraživačkog rada.